Pochodzenie

Ludność rdzenna mieszka w południowej Kalifornii na wybrzeżu od ponad 10.000 lat, a kilka kolejnych kultur zamieszkuje obecnie obszar Long Beach. Do 16-wiecznego przybycia hiszpańskich odkrywców dominującą grupą byli ludzie Tongvy. Mieli co najmniej trzy główne osady w dzisiejszym mieście. Tevaaxa'anga była osadą lądową w pobliżu rzeki Los Angeles, podczas gdy Ahwaanga i Povuu'nga były wioskami przybrzeżnymi. Wraz z innymi miejscowościami Tongva, w połowie 19 wieku zmuszeni byli do przeniesienia się do innych miejsc z powodu misjonizacji, zmian politycznych i drastycznego spadku liczby ludności z powodu narażenia na choroby europejskie.

W 1784 roku król imperium hiszpańskiego Carlos III przyznał Rancho Los Nietos żołnierzowi hiszpańskiemu Manuelowi Nieto. Rancho Los Cerritos i Rancho Los Alamitos zostały podzielone z tego terytorium. Granica między tymi dwoma rankami przebiegała przez środek Wzgórza Sygnałowego na południowy zachód do północno-wschodniego przekątnego. Część zachodniej Long Beach była pierwotnie częścią Rancho San Pedro. Jego granice były sporne od lat, z powodu powodzi, która zmieniła granicę rzeki Los Angeles między Rancho San Pedro a Rancho Los Nietos.

W 1843 roku Jonathan Temple kupił Rancho Los Cerritos, który przybył do Kalifornii w 1827 roku z Nowej Anglii. Zbudował tzw. "salę ranchową w Los Cerritos", wciąż stojący adobe, który jest narodowym historycznym punktem orientacyjnym. Świątynia stworzyła kwitnący ranczo z bydłem i prosperowała, stając się najbogatszym człowiekiem w hrabstwie Los Angeles. Zarówno świątynia, jak i jego dom na ranczu odegrały ważną rolę lokalną w wojnie meksykańsko-amerykańskiej. Na wyspie w zatoce San Pedro pionierzy Mormonów podjęli nieudaną próbę utworzenia kolonii (w ramach planu Brigham Young, zakładającego ciągły łańcuch osadnictwa od Pacyfiku do Salt Lake).

Long Beach molo, 1905

W 1866 r. świątynia sprzedała Rancho Los Cerritos za 20,000 USD firmie zajmującej się hodowlą owiec w Północnej Kalifornii, w której skład weszli bracia Thomas i Benjamin Flint oraz ich kuzyn Lewellyn Bixby. Dwa lata wcześniej w Flint, Bixby & Co kupił również kojarzonego z Północną Kalifornią Jamesa Irvine, trzy ranczo, które później staną się miastem noszącym imię Irvine. Aby zarządzać Rancho Los Cerritos, firma wybrała brata Lewellyna Jothama Bixby, "Ojca Long Beach". Trzy lata później spółka Bixby kupiła nieruchomość i później utworzyła spółkę Bixby Land Company. W latach 1870. na ranczu utrzymywano aż 30 000 owiec i dwa razy w roku wycinano je, aby zapewnić handel wełną. W 1880 r. Bixby sprzedał 4.000 akrów (16 km²) Rancho Los Cerritos Williamowi E. Willmore, który podzielił ją w nadziei na stworzenie gospodarstwa, Willmore City. Zawiódł i został wykupiony przez zespół z Los Angeles, który nazwał siebie "Long Beach Land and Water Company". Zmienili nazwę społeczności na Long Beach.

Miasto Long Beach zostało oficjalnie założone w 1897 r.

Zaksięgowanie

Long Beach Boardwalk, 1907

Pracownik napełniający puszki tuńczykiem w Los Angeles Cannery Co. w Long Beach, nieaktualne zdjęcie Johna Nathana Cobba

Miasto urosło jako nadmorski kurort z lekkimi użytkami rolniczymi. Pike była najsłynniejszą strefą rozrywki na plaży na zachodnim wybrzeżu w latach 1902-1969; oferowała kąpiącym jedzenie, gry i jazdę, takie jak na Sky Wheel Dual Ferris Wheel i Cyclone Racer Roller Coaster. Stopniowo przemysł naftowy, stocznia marynarki wojennej, obiekty i port stały się kontynentami miasta. W latach 1950. nazywano ją "Iowa przez morze", z powodu dużego napływu ludzi z tego i innych państw środkowo-zachodnich. Ogromne pikniki dla migrantów z każdego państwa były popularnym dorocznym wydarzeniem w Long Beach do lat 1960.

Inny kuzyn Bixby, John W. Bixby, był wpływowy w mieście. Po pierwszej pracy dla kuzynów w Los Cerritos, J.W. Bixby wynajął ziemię w Rancho Los Alamitos. Zgromadził grupę: bankowiec I.W. Hellman, Lewellyn i Jotham Bixby i on, kupili rancho. Oprócz wprowadzenia innowacyjnych metod uprawy do Alamitos (który pod Abel Stearns pod koniec lat 1850. i na początku lat 1860. był niegdyś największym ranczem bydła w USA), J.W. Bixby rozpoczął rozwój własności oceanfront w pobliżu malowniczych bluffów miasta. Pod nazwą Alamitos Land Company, J.W. Bixby nazwał ulice i położył parki w swoim nowym mieście. Obszar ten obejmowałby Belmont Heights, Belmont Shore i Neapol; wkrótce stała się kwitnącą wspólnotą. J.W. Bixby zmarł w 1888 r. z widocznego zapalenia wyrostka robaczkowego. Obiekt Rancho Los Alamitos został podzielony, a Hellman dostał trzecią południową, Jotham i Lewellyn, trzecią północną i J.W. Wdowa i spadkobiercy Bixby'ego trzymają trzecią część. Miasto Alamitos utrzymywało się jako odrębna jednostka, ale na początku kierowało nim przede wszystkim Lewellyn i Jotham Bixby, chociaż I.W. Hellman (który miał największy udział w jednym przedsięwzięciu) posiadał znaczącą siłę weta, a wpływy stały się jeszcze silniejsze w stosunku do J.W. Spadkobiercy Bixby coraz częściej stawali obok Hellmana.

Gdy Jotham Bixby zmarł w 1916 r., pozostałe 3.500 akrów (14^km) Rancho Los Cerritos podzielono na dzielnice Bixby Knolls, California Heights, North Long Beach i część miasta Signal Hill.

Pine Avenue koło 4. stała się centrum dużej dzielnicy handlowej. Poza buffami na dużą skalę (1912); 1926), w 1929 tylko Barker Brothers, Hugh A. Marti Co., i Wise Company domy wybudowały duże nowe sklepy, Walker's (1933), a w pobliżu amerykański i 5., Sears (1928) i Montgomery Ward (1929). Pozostaje popularny do czasu, gdy w latach 1950. pojawiły się centra podmiejskie. (zob. również: Historia handlu detalicznego w Kalifornii Południowej)

Pole naftowe na Long Beach, 1920

Nafta została odkryta w 1921 r. na Signal Hill, które wkrótce potem oddzieliły się od siebie jako odrębne miasto. Odkrycie Long Beach Oil Field, dokonane przez gawędziarza w studio Alamitos nr 1, uczyniło z Long Beach głównego producenta ropy naftowej; w latach 1920. dziedzina ta była najbardziej produktywna na świecie. W 1932 r. powstał jeszcze większy Wilmington Oil Field, czwarty co do wielkości w Stanach Zjednoczonych, i który znajduje się głównie w Long Beach, przyczyniając się do sławy miasta w latach 1930. jako miasta naftowego.

Trzęsienie ziemi na Long Beach w M6.4 1933 spowodowało znaczne szkody w mieście i okolicach, zabijając łącznie 120 osób. Większość szkód miała miejsce w niewzmocnionych budynkach murarskich, zwłaszcza w szkołach. Spokojne Seminarium Biblijne (zwane obecnie Międzynarodowym Uniwersytetem Nadziei) zostało zmuszone do przeniesienia zajęć z pierwszego chrześcijańskiego kościoła Long Beach i do małego miejscowego domu z powodu zniszczeń.

Nowa fabryka montażu Forda w Long Beach, 1930

Firma Ford Motor Company zbudowała fabrykę o nazwie Long Beach Assembly w ówczesnym adresie w 1929 r. jako "700 Henry Ford Avenue, Long Beach", gdzie fabryka rozpoczęła budowę Ford Model A. Produkcja pojazdów Forda była kontynuowana po wojnie do 1960 r., kiedy zakład został zamknięty z powodu pożaru, a do stycznia 1991 r., kiedy to fabryka została częściowo zburzona z powodu działań naprawczych w zakresie jakości powietrza. Ford otworzył wcześniej Fabrykę w Los Angeles na 12. ulicy i Olive, z późniejszą fabryką zbudowaną na East Siódmy Street i Santa Fe Avenue po 1914 roku.

W 1938 r. utworzono urząd ds. mieszkalnictwa dla miasta i okręgu Los Angeles, a North Long Beach miało być domem dla pierwszego rzędu biznesowego urzędu okręgu: Carmelitos Housing Project, pierwszy w południowej Kalifornii przystępny cenowo kompleks mieszkaniowy.

Miasto było częścią bitwy o Los Angeles podczas II wojny światowej, kiedy obserwatorzy Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych donoszą o wystrzeliwaniu muszli z morza. Baterie przeciwlotnicze wystrzeliwano na nocne niebo, choć nigdy nie było widać samolotów.

Przed wojną, Long Beach miał dużą populację japońsko-amerykańską, która pracowała w konserwatorach rybnych na wyspie Terminal Island i posiadała małe farmy ciężarówek na tym obszarze. Ze względu na przesadne obawy o wybrzeże i uprzedzenia rasowe, urzędnicy państwowi przekonali rząd krajowy do usunięcia obywateli Japonii i Japończyków do internowania w 1942 roku do obiektów śródlądowych. Większość nie wróciła do miasta po ich zwolnieniu z obozów. Z tego powodu i z innych powodów Japończycy stanowią obecnie mniej niż 1% populacji Long Beach, ale Japońskie Centrum Społeczne i Japoński Kościół Buddyjski przetrwają. Japońsko-amerykańskie Centrum Kultury jest nad mostem Gerald Desmond i mostem Vincent Thomas w San Pedro.

Największym zakładem Douglas Aircraft Company była jego fabryka Long Beach o łącznej powierzchni 1 422 350 m kw. stóp. Pierwszy samolot wylądował na drzwiach 23 grudnia 1941. Elektrownia wyprodukowała transporty C-47 Skytrain, bomby typu B-17 Flying Fortress i bomby typu A-20 Havoc. Douglas połączył się z firmą McDonnell Aircraft Company w 1967 r., gdzie zbudowano Douglas DC-8 i McDonnell Douglas DC-9. W 1997 r. McDonnell Douglas połączył się z Boeingiem, który stworzył samoloty transportowe C-17 Globemaster w Long Beach do zamknięcia zakładu produkcyjnego w 2015 r.

Samoloty transportowe C-47 budowane w fabryce Douglas Aircraft Company w Long Beach podczas II wojny światowej

Long Beach, Kalifornia, patrząc na południe (2010)

Long Beach znajduje się na 33° 47' North, 118° 10' West, około 20 mil (32 km) na południe od centrum Los Angeles. Według Biura Spisu Stanów Zjednoczonych całkowita powierzchnia miasta wynosi 51,437 mili kwadratowych (133,2 km2), z czego 50,293 mili kwadratowych (130,3 km²²) to powierzchnia lądowa, a 1,144 mili kwadratowych (2,96 km²) (2,22%) to woda. Long Beach całkowicie otacza miasto Signal Hill.

Dzielnice

Mapa miasta Long Beach, CA

Long Beach składa się z wielu różnych dzielnic. Niektóre dzielnice nazywane są po przejściu przez ulice, inne zaś są nazwane na pobliskie parki, szkoły lub obiekty miejskie.

Klimat

Long Beach ma klimat śródziemnomorski, o półsuchej charakterystyce klimatycznej. Na ogół w mieście występują gorące lata i łagodne do ciepłych zimy z sporadycznymi opadami deszczu. Dni w Long Beach są słoneczne, jak w południowej Kalifornii. Temperatury odnotowane na stacji meteorologicznej na lotnisku Long Beach, 4,0 mili (6,4 km) w głębi lądu od oceanu, występują znacznie częściej niż na wybrzeżu. W miesiącach letnich często pojawiają się niskie chmury i mgły, rozwijające się z dnia na dzień i przytłaczające okolicę wiele ranków. Mgła ta zwykle rozpływa się po południu, a zachodni wiatr morski często się rozwija, utrzymując temperaturę łagodną. Ciepło i wysoka wilgotność mogą czasami zbiegać się w lecie, co może powodować dyskomfort z powodu wskaźnika ciepła.

Położenie Long Beach na wschód od Półwyspu Palos Verdes, w połączeniu z południowym wybrzeżem, powoduje, że miasto doświadcza niekiedy odmiennych wzorców pogodowych niż obszary metropolitalne Los Angeles położone nad wybrzeżami na północny zachód i południowy wschód od Long Beach, które w dużej mierze mają zachodnie wybrzeże. Wzgórza Palos Verdes o długości 1200 stóp blokują przepływ powietrza na zachód do wschodu oraz znaczną ilość wilgoci w nadbrzeżnych miastach, takich jak Manhattan Beach, Santa Monica i Newport Beach.

Podobnie jak w większości miejsc w południowej Kalifornii, większość opadów deszczu w Long Beach występuje w miesiącach zimowych. Burze mogą spowodować duże opady deszczu.

Środowisko

Zanieczyszczenie

Long Beach cierpi na niektóre z najgorszych zanieczyszczeń powietrza w całych Stanach Zjednoczonych. Większość miasta znajduje się w pobliżu portów bliźniaczych Los Angeles i Long Beach, a dominujące wiatry zachodnie-zachodnie-południowo-zachodnie powodują, że duża część dwuportowego zanieczyszczenia powietrza dociera bezpośrednio do Long Beach, a następnie rozprasza je na północ, a następnie na wschód. Do źródeł poważnych zanieczyszczeń w portach należą same statki, które spalają paliwo bunkrowe o wysokiej zawartości siarki i wysokiej zawartości sadzy w celu utrzymania wewnętrznej mocy elektrycznej w stanie dokowania, a także duże zanieczyszczenie olejem napędowym z ciężarówek odwadniających w portach oraz wózki ciągnikowe do ciągników krótkich przewożące ładunki z portów do magazynów śródlądowych, stoczni kolejowych i ośrodków żeglugowych. Długoterminowe średnie poziomy toksycznych zanieczyszczeń powietrza (oraz związane z nimi ryzyko rakotwórcze) mogą być dwa do trzech razy wyższe w Long Beach i wokół nich, a także w obszarach z wiatrem na wschód, niż w innych częściach obszaru metropolitalnego Los Angeles, takich jak Westside, Dolina San Fernando czy Dolina San Gabriel. Podczas gdy w ostatnim dziesięcioleciu ogólne zanieczyszczenie środowiska w obszarze metropolitalnym Los Angeles zmniejszyło się, poziom zanieczyszczenia pozostaje niebezpiecznie wysoki w dużej części Long Beach z powodu zanieczyszczenia portu, przy czym największym źródłem zanieczyszczeń są spaliny z silników wysokoprężnych ze statków, pociągów i samochodów ciężarowych.

Ponadto Long Beach jest bezpośrednio w dół kilku rafinerii ropy w południowej Zatoce. Każdy proces rafineryjny lub chemiczny wstrząs powodujący uwalnianie do atmosfery produktów ubocznych rafinerii (powszechnie dwutlenku siarki) będzie zwykle miał wpływ na jakość powietrza w Long Beach z powodu panującego wiatru zachodnio-południowo-zachodniego.

Podobnie jakość wody w części zatoki San Pedro Long Beach, która jest zamknięta przez Federal Breakwater, plasuje się najczęściej wśród najbiedniejszych na całym zachodnim wybrzeżu w okresach deszczowych. Plaża Long Beach osiąga średnią ocenę D lub F jakości wody na plaży podczas deszczowych okresów w Plażowej Raporcie opublikowanym przez Heal the Bay. Jednakże w okresach suchych w tych samych raportach woda może mieć wartość A lub B. Rzeka Los Angeles odprowadza się bezpośrednio do Long Beach Side w San Pedro Bay. Znaczy to, że duża część całej miejskiej spływu z całego obszaru metropolitalnego Los Angeles przenika bezpośrednio do wody portowej. Ta spływność zawiera większość śmieci, śmieci, zanieczyszczeń chemicznych i biologicznych patogenów przemywanych do kanalizacji burzowej w każdym mieście, w którym pada deszcz. Ponieważ falochron zapobiega uderzeniom fal i uderzeniom fal, zanieczyszczenia te gromadzą się w porcie. Woda zamknięta przez falochron, wzdłuż większości miejskich plaż, może być poddana czerwonym pływom również z powodu tej stagnacji. Z powodu tych czynników woda w Long Beach nie jest bezpieczna do pływania przez kilka dni lub tygodni każdego roku.

Ekologia

Widok z Signal Hill do Villa Riviera i żurawie portowe (ok. 2009)

Obszar, który obecnie znajduje się w Long Beach, w przeszłości obejmował kilka wspólnot ekologicznych, w których dominowała rzeźba wybrzeża. W mieście wciąż można znaleźć garść rodzimych roślin tego regionu. Należą do nich gryka kalifornijska (Eriogonum fasciculatum), pędzel kalifornijski (Artemisia californica) i maku kalifornijskiego (Escholzia californica). Na niektórych stanowiskach wybrzeża nadal pozostaje dęb (Quercus agrifolia) w Centrum Przyrody El Dorado. Kalifornijska dłoń wentylatora (Washingtonia filifera), roślina położona w głębi lądu, została wprowadzona do miasta jako ozdobny ogród i jest teraz naturalizowana. Niektóre rodzime gatunki ptaków, ssaków i innych dzikich zwierząt przystosowały się do rozwoju.

Od czasu przybycia Europejczyków wiele obcych gatunków zostało naturalizowanych w tym obszarze. Wprowadzane rośliny obejmują musztardę żółtą, eukaliptusa, dzikie rzodkiew i brzęczyk. Rośliny te znacznie przekraczają liczbę miejscowych roślin i szybko rozprzestrzeniają się w wolnych partiach miasta i na polach naftowych.

Miasto i jego mieszkańcy podejmują inicjatywy mające na celu zachowanie i odzyskanie części swojego dziedzictwa ekologicznego. W ramach projektu RiverLink rozpoczęto odbudowę odcinka Long Beach rzeki Los Angeles rodzimymi roślinami. Część pozostałych kolei Pacific Electric została oczyszczona z nietubylców, posadzona rodzimymi roślinami i udostępniona ścieżkami pieszymi i rowerowymi. Ta wspólnotowa otwarta przestrzeń jest obecnie znana jako Long Beach Greenband i jest przedmiotem ciągłych wysiłków na rzecz odbudowy i edukacji społecznej.

Centrum Przyrody El Dorado zmieniło swoje pierwotne podejście "od ręki" i zaczęło aktywnie wprowadzać gatunki rodzime. Grupa Studiów nad Morzem Czarnym w Los Cerritos, agencje rządowe i grupy społeczne współpracują nad planem zachowania ostatnich terenów podmokłych w Long Beach. Long Beach jest pierwszym miastem w Kalifornii, które przyłączyło się do programu "EcoZone", mającego na celu wymierną poprawę warunków środowiskowych poprzez partnerstwa publiczno-prywatne. Takie projekty mają na celu zmniejszenie zanieczyszczenia, przywrócenie naturalnego środowiska naturalnego i zapewnienie zielonych terenów dla mieszkańców miasta, aby mogli się cieszyć.

Do innych miejsc na Long Beach można zaliczyć Park Bluff (przybrzeżne rumowiska), rezerwat morski Golden Shores, rezerwat morski Jack Dunster, Park Shoreline oraz Park DeForest.

Long Beach prowadził południową Kalifornię w dostępie do parków, ich wielkości i wydatkach, oceniając 16. pozycję wśród sondaży 75 dużych miast USA, z Los Angeles i Anaheim na 51. i Santa Ana 69., według badań opublikowanych przez krajową grupę ochrony przyrody.

2010

Mapa rozkładu rasowego w Long Beach, 2010 U.S. Census. Każda kropka to 25 osób: Biały, czarny, azjatycki, hiszpański lub inny (żółty)

Spis Stanów Zjednoczonych z 2010 r. donosi, że populacja Long Beach wynosiła 462 257 osób. Gęstość zaludnienia wynosiła 9 191,3 osób na kilometr kwadratowy (3 548,8/km²). Populacja rasowa Long Beach wynosiła 213,066 (46,1%) białego, 62,603 (13,5%) czarnego lub afrykańskiego, 3,458 (0,7%) rdzennego amerykańskiego, 59,496 (12,9%) azjatyckiego (4,5% filipińskiego, 3,9% kambodżańskiego, 0,9% wietnamskiego, 0,6% chińskiego, 0,6% japońskiego, 0.% Indyjski,,% Koreański,,% Thai,,% Laotian,,% Hmong),,% taonga,,% taonga,,% taonga,% taongan,,% z innych raci,% z Samoa,% z dwóch lub więcej,% z,% z%. wyścigi. Latynos lub Latynos z jakiegokolwiek wyścigu liczył 188 412 osób (40,8%). 32,9% ludności miasta stanowiło dziedzictwo meksykańskie. Białe osobniki nielatynoskie stanowiły 29,4% populacji w 2010 r., co zmniejszyło się z 86,2% w 1970 r.

Ludność Kambodży, licząca około 20.000 mieszkańców, jest największą poza Azją.

Spis donosi, że 453 980 osób (98,2% populacji) mieszkało w gospodarstwach domowych, 5 321 (1,2%) mieszkało w niezinstytucjonalizowanych grupach, a 2 956 (0,6%) zinstytucjonalizowano.

163 531 gospodarstw domowych, z których 58 073 (35,5%) miało dzieci w wieku poniżej 18 lat, 61 850 (37,8%) było małżeństwami osób przeciwnej płci, 26 781 (16,4%) miało gospodarstwo domowe bez męża, 10 598 (6,5%) miało gospodarstwo domowe bez żony. Było 12,106 (7,4%) związków partnerskich osób przeciwnej płci, a 3,277 (2,0%) związków małżeńskich tej samej płci lub związków partnerskich. Spośród gospodarstw domowych 46 536 (28,5%) stanowiły osoby indywidualne, a 11 775 (7,2%) osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszym. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,78. Było 99 229 rodzin (60,7% wszystkich gospodarstw domowych); średni rozmiar rodziny wynosił 3,52.

Rozkład wiekowy miasta był następujący: 115,143 osób (24,9%) było w wieku poniżej 18 lat, 54,163 osób (11,7%) w wieku od 18 do 24 lat, 140,910 osób (30,5%) w wieku od 25 do 44 lat, 109,206 osób (23,6%) w wieku od 45 do 64 oraz 42,835 osób (9,3%) w wieku od lat. Mediana wieku wynosiła 33,2 lat. Na każde 100 samic było 96,1 samca. Na każde 100 samic w wieku 18 lat i więcej było 93,8 samca.

176.032 mieszkań o średniej gęstości 3.422.2 na kilometr kwadratowy (1.321.3/km²), z czego 67.949 (41.6%) zajmowało właściciel, a 95.582 (58.4%) zajmowało najemca. Wskaźnik wakatów wśród właścicieli domów wyniósł 2,0%; współczynnik wakatu wynosił 7,2%. 195 254 osób (42,2% ludności) mieszkało w lokalach mieszkalnych zajmowanych przez właścicieli, a 258 726 osób (56,0%) mieszkało w lokalach mieszkalnych wynajmowanych.

W latach 2009-2013, Long Beach miał średni dochód gospodarstwa domowego w wysokości 52 711 USD, przy czym 20,2% ludności żyło poniżej federalnej granicy ubóstwa.

Od 2014 r. populacja Long Beach wynosiła 473 577.

2000

Na podstawie spisu powszechnego z 2000 r. w mieście mieszkało 461 522 osób, 163 088 gospodarstw domowych i 99 646 rodzin. Gęstość zaludnienia wynosiła 9 149,8 mieszkańca na kilometr kwadratowy (3 532,8/km²). Było 171.632 mieszkań o średniej gęstości 3.402.6 na kilometr kwadratowy (1.313.8/km²). Na tle rasowym w mieście panował 45,2% biały, 14,9% czarny lub afrykański Ameryk (Spis powszechny USA), 0,8% rdzenny Amerykanin, 12,1% azjatycki, 1,2% Wyspy Pacyfiku, 20,6% z innych ras i 5,3% z dwóch lub więcej ras. Latynosi i Latynosi stanowili 35,8% populacji.

Miasto zmieniło się od lat 1950., kiedy jego ludność była w przeważającej mierze euroamerykańska, a miasto nazywało się "Iowa nad Morzem" lub "Iowa pod Palm Trees", ponieważ miało wolniejsze tempo niż sąsiednie Los Angeles. W 1950 r. białko stanowiło 97,4% populacji Long Beach. Od drugiej połowy 20 wieku miasto jest głównym portem wejścia imigrantów z Azji i Ameryki Łacińskiej, którzy udają się do Los Angeles. Część portu w centrum Long Beach była kiedyś domem dla osób pochodzenia holenderskiego, greckiego, włoskiego, maltańskiego, portugalskiego i hiszpańskiego, z których większość była zatrudniona w przemyśle i przetwórstwie rybnym do lat 1960.

Według raportu USA Today w 2000 r. Long Beach jest najbardziej zróżnicowanym etnicznie dużym miastem w Stanach Zjednoczonych. Nielatynoscy biali Amerykanie stanowią 30,0% ludności miasta. Jej wspólnota azjatycka obejmuje największą społeczność kambodżańską w Stanach Zjednoczonych oraz drugą co do wielkości społeczność kambodżańską poza Azją (po Paryżu). Okolica przy ulicy Anaheim nazywa się "Little Phnom Penh". Istnieje również wiele populacji imigrantów i potomków z Wietnamu i Filipin.

Long Beach zaoferował wiele pracy w przemyśle Amerykanom afrykańskim podczas II wojny światowej. Doprowadziło to do wzrostu liczby czarnych na Long Beach spowodowanego przez II Wielką Migrację. W dzielnicach wschodnich, północnych Long Beach i Upper Westside znajdują się czarne społeczności.

Odsetek wysp Pacyfiku jest stosunkowo wysoki (ponad 1% w porównaniu z 2000 r.), z Samoa i Tonga. Większość Indian amerykańskich, około 0,8% ludności miasta, przybyła podczas programów relokacji miast w 1950 roku w Departamencie Spraw Wewnętrznych Biura Spraw Indyjskich.

Long Beach miał kiedyś dużą populację Japończyków, która w dużej mierze pracowała w hrabstwach rybnych na Wyspie Terminal i w małych gospodarstwach ciężarowych na tym obszarze. W 1942 roku, niedługo po ataku na Pearl Harbour i późniejszej japońskiej deklaracji wojny na Stany Zjednoczone i Imperium Brytyjskie, prezydent Franklin D. Roosevelt wydał dekret 9066, który pozwolił dowódcom wojskowym na wyznaczenie obszarów, z których "można wykluczyć jakąkolwiek osobę lub wszystkie osoby". Zgodnie z tym porządkiem wszyscy Japończycy i Amerykanie pochodzenia japońskiego zostali kategorycznie usunięci z zachodnich regionów przybrzeżnych i wysłani do obozów dla internowanych, bez względu na stosowny proces. Większość nie wróciła do Long Beach po ich zwolnieniu z obozów. Japońscy Amerykanie stanowią mniej niż 1% populacji Long Beach, ale miasto wciąż ma japońskie Centrum Społeczne i japoński Kościół Buddyjski z jego wcześniejszej historii.

Okolica Wrigley

W 2000 r. w spisie powszechnym było 163 088 gospodarstw domowych, z których 35,0% miało dzieci w wieku poniżej 18 lat, 39,2% było małżeństwami żyjącymi razem, 16,1% miało gospodarstwo domowe, które nie było mężem, a 38,9% nie było rodzinami. Spośród wszystkich gospodarstw domowych 29,6% stanowiły osoby indywidualne, a 7,4% miało kogoś, kto mieszkał samotnie w wieku 65 lat lub starszy. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,77, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,55.

W mieście populacja została rozłożona: 29,2% w wieku poniżej 18 lat, 10,9% w wieku od 18 do 24 lat, 32,9% w wieku od 25 do 44 lat, 18,0% w wieku od 45 do 64 lat oraz 9,1% w wieku od 65 lat. Mediana wieku wynosiła 31 lat. Na każde 100 samic było 96,6 samca. Na każde 100 samic w wieku 18 lat i więcej było 93,5 samca.

Mediana dochodu gospodarstwa domowego w mieście wynosiła 37 270 dolarów, a średni dochód dla rodziny wynosił 40 002 dolarów. Mężczyźni mieli średni dochód w wysokości 36,807 USD w porównaniu do 31,975 USD w przypadku kobiet. Dochód na mieszkańca dla miasta wynosił 19 040 dolarów. Około 19,3% rodzin i 22,8% ludności znajdowało się poniżej progu ubóstwa, w tym 32,7% osób poniżej 18 roku życia i 11,0% osób powyżej 65 roku życia. W 2008 r. Biuro Spisowe wykazało, że liczba osób żyjących poniżej granicy ubóstwa spadła do 18,2%.

Baza gospodarcza zmieniała się w ciągu lat. Wydobycie ropy stworzyło boom, a Long Beach było miastem marynarki wojennej na wiele lat przed zamknięciem bazy. Ważną rolę odegrał przemysł lotniczy. Douglas Aircraft Company (później McDonnell Douglas, a teraz część Boeinga) miała zakłady na lotnisku Long Beach, gdzie zbudowali samoloty na potrzeby II wojny światowej, a później zbudowali DC-8, DC-9, DC-10 i MD-11. Boeing wybudował Boeing 717 do 2006 r., a planowany jest zamknięcie elektrowni C-17 Globemaster III. Nawet po znacznym zmniejszeniu liczby miejscowych pracowników w ostatnich latach, Boeing jest nadal największym prywatnym pracodawcą w mieście. Polar Air Cargo, międzynarodowa linia lotnicza, miała miejsce w Long Beach. TABC, Inc., część Toyoty, tworzy w Long Beach różne części samochodów, w tym kolumny kierownicy i katalizatory.

Epson America, Inc., amerykański filia japońskiej firmy Seiko Epson Corporation, ma siedzibę w Long Beach. Pioneer Electronics, amerykański filia japońskiej firmy Pioneer Corporation, ma również siedzibę w Long Beach wraz z planem zdrowotnym SCAN, non-profit "Medicare Advantage" HMO dla seniorów. Molina Healthcare, Inc., program opieki zdrowotnej w zakresie zarządzania medycznego, ma siedzibę w Long Beach. Firma nieruchomości HCP ma siedzibę w Long Beach. Sklep motocyklowy Jesse James'a West Coast Choppers był w Long Beach, a większość telewizji kablowej Monster Garage została nakręcona w Long Beach. Long Beach Green Business Association to organizacja działająca na rzecz wzrostu gospodarczego poprzez promowanie zielonych przedsiębiorstw i promowanie lokalnego programu zakupu Long Beach.

Najlepsi pracodawcy

Handel wyceniany corocznie na ponad 140 miliardów dolarów przechodzi przez Long Beach, co czyni z niego drugi najbardziej ruchliwy port morski w Stanach Zjednoczonych. Port wspiera ponad 30.000 miejsc pracy w Long Beach, 316.000 miejsc pracy w Południowej Kalifornii i 1.4 miliona miejsc pracy w Stanach Zjednoczonych. Wytwarza około 16 miliardów dolarów w skali całego kraju na płace związane z handlem.

Handel detaliczny

Los Altos Center jest jedynym centrum handlowym zakotwiczonym przez główne domy w granicach miast, podczas gdy centrum Lakewood jest w pobliżu Long Beach. Do lat 1950. Long Beach był głównym centrum handlowym Los Angeles i Santa Ana. Buffum's, Walker's i Robert's mieli swoje sztandarowe sklepy w mieście. Później powstały centra handlowe Long Beach Plaza i Marina Pacifica, które zostały przeprojektowane jako centra energii detalicznej. Największym centrum handlowym w mieście jest Long Beach Towne Center, centrum zasilania otwarte w 1999 r. w siedzibie Szpitala Morskiego Long Beach.

Widok na centrum z Królowej Marii w nocy

Sztuka

Muzeum Sztuki Long Beach, znajdujące się w historycznej rezydencji Elizabeth Milbank Anderson, jest własnością miasta Long Beach i jest zarządzane przez Fundację Muzeum Sztuki Long Beach. W Long Beach znajduje się także Muzeum Sztuki Latynoamerykańskiej, założone w 1996 r. przez dr Roberta Gumbinera. To jedyne muzeum w zachodnich Stanach Zjednoczonych, które posiada wyłącznie nowoczesną i współczesną sztukę latynoamerykańską.

Najnowszym muzeum Long Beach jest Muzeum Sztuki Etnicznej na Wyspach Pacyfiku (PieAM). To muzeum było projektem Roberta Gumbinera w czasie jego śmierci. Muzeum otwarto 15 października 2010.

W 1965 r. w Long Beach State odbyło się pierwsze Międzynarodowe Sympozjum Rzeźby, które odbędzie się w Stanach Zjednoczonych, a pierwsze w college'u lub na uniwersytecie. Sześciu rzeźbiarzy z całego świata i dwóch ze Stanów Zjednoczonych stworzyło wiele monumentalnych rzeźb widzianych na kampusie. Na kampusie jest teraz ponad 20 rzeźb.

Long Beach jest znany ze swojej sztuki ulicznej. Niektóre z murów zostały stworzone w powiązaniu z miejskim Programem Sztuk Mural and Cultural, ale wiele innych nie było.

Na zewnątrz Long Beach Sports Arena jest jednym z artystycznych murów wielorybniczych Wyland. Na 116.000 stóp kwadratowych (11.000 m²) jest to największy na świecie mural (według Księgi Rekordów Guinnessa).

Sklepy i galerie w East Village Arts District, w centrum Long Beach organizują comiesięczne otwarcia artystyczne i wystawy artystów w galeriach ulicznych w drugą sobotę miesiąca podczas Artwalk.

Long Beach ma procent na program artystyczny zarządzany przez Radę Sztuki Long Beach i Agencję Odbudowy, co zapewnia, że nowe osiągnięcia prywatne wnoszą wkład do funduszu artystycznego lub komisji artystycznych dla ich nowych projektów.

Muzyka

Konserwatorium Muzyczne im. Boba Cole'a, nowo nazwana szkoła muzyczna w CSULB, co roku prezentuje szeroki wachlarz koncertów muzyki klasycznej, jazzowej i światowej. Konserwatorium jest częścią renomowanego Kolegium Sztuki CSULB.

Symphony Long Beach grają przez cały rok liczne koncerty muzyki klasycznej i pop. Symfonia gra w Teatrze Terrace w Long Beach Convention i Entertainment Center.

Long Beach Opera, założona w 1979 r., jest najstarszym profesjonalnym operą obsługującym regiony Los Angeles i Orange County. Prezentuje ona spektakle typowego i niestandardowego repertuaru operowego w różnych miejscach, w tym Teatr Tarasowy i Teatr Centrum Konwentu Długiej Plaży i Centrum Rozrywki oraz Centrum Sztuki Artystycznej im. Richarda i Karen Carpentera w CSULB.

Stowarzyszenie Koncertów Społeczności Long Beach to 49-letnia organizacja wolontariacka, która zapewnia wysokiej jakości rozrywkę muzyczną atrakcyjną dla seniorów i innych osób, w cztery niedzielne popołudnia rocznie w Centrum Sztuki Artystycznej Carpentera w CSULB. LBCCA dysponuje również programem informacyjnym, który obejmuje rozrywkę muzyczną w placówkach opieki nad osobami starszymi i w obiektach mieszkaniowych dla osób starszych w większej części Long Beach.

KJAZZ 88.1 FM (KKJZ) transmisje z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Long Beach. Stacja pierwotnie prezentowała muzykę jazzową i bluesa, ale teraz gra w szerszy zakres muzyki, w tym Rhythm i Blues (R&b). KKJZ można również słuchać przez Internet. Kbeach jest studenckim radiiem w CSULB.

Long Beach City College obsługuje dwie internetowe stacje radiowe, KCTY FM i KLBC AM.

Long Beach jest gospodarzem wielu długotrwałych festiwali muzycznych. Obejmują one Festiwal Bob Marley Reggae (luty), Festiwal Cajun & Zydeco (maj), Festiwal El Dia De San Juan Puerto Rican (Salsa music, czerwiec), Festiwal Aloha Concert Jam (Hawajska muzyka, czerwiec), Festiwal Long Beach Jazz (sierpień), Festiwal Long Beach Blues (wrzesień, od 1980) oraz Brazylijski Festiwal Street Carnaval (muzyka brazylijska, wrzesień).

Zakład Gminy Long Beach, założony w 1909 r., jest najdłużej działającym, wspieranym przez gminę zespołem w kraju. W 2005 roku zespół grał 24 koncertów w różnych parkach wokół Long Beach.

Long Beach jest również punktem wyjścia dla zespołów i muzyków takich jak The Pussycat Dolls, The Nitty Gritty Dirt Band, Jenni Rivera, T.S.O.L., Frank Ocean, Sublime, Snoop Dogg, Tha Mexakinz, Nate Dogg, Warren G, Tha Dogg Pound, Kung-Turn'al, Long Beach Dub Allstars, Avi Buffalo, Crystal Antlers, Cesarze, Piramidy, Kręciłem się w swoje bronie, Wojna i Vince Staples.

Teatr

Long Beach w centrum o zmierzchu

Long Beach ma kilka zawodowych i półprofesjonalnych firm teatralnych o statusie rezydenta. Teatr Muzyczny West, jeden z największych regionalnych producentów teatralnych w Południowej Kalifornii, występuje w Carpenter Performing Arts Center na kampusie CSU Long Beach. Międzynarodowy Teatr Miejski tworzy sztuki i musicale w Teatrze Beverly O'Neill (będącym częścią Kongresu Long Beach i Centrum Rozrywki). The Long Beach Playhouse, w ciągłym działaniu przez ponad 75 lat, pokazuje 50 tygodni w roku na dwóch etapach. Long Beach Shakespeare Company od ponad 20 lat organizuje w lecie darmowe festiwale Szekspira.

Ponadto Long Beach jest domem dla wielu mniejszych i "czarnych" teatrów, w tym Teatru Znalezionego, Teatru Żywego, Teatru Garażowego i Kompanii Repercyjnej Kalifornii (część programu teatralnego dla absolwentów CSULB), który występuje w Teatrze Królewskim na pokładzie Królowej Marii w centrum Long Beach. Liczne wycieczki i inne imprezy sceniczne odbywają się przez Long Beach, zwłaszcza w Teatrze Terrace i Centrum Carpentera, a zarówno CSU Long Beach, jak i Long Beach City College utrzymują aktywne wydziały teatralne.

Wydarzenia kulturalne

Dwóch młodych mężczyzn na Long Beach Lesbian i Gay Pride Parade i Festival w 2015 roku.

W październiku w Long Beach State organizowany jest Festiwal Filmowy CSULB Wide Screen w Centrum Sztuki Scenicznej Carpentera. Festiwal rozpoczął się w 1992 r. jako prezentacja filmów kręconych w formacie panoramicznym, ale od tego czasu został przekształcony w wydarzenie dla artystów-rezydentów. Główny artysta filmowy i wideo (taki jak były student CSULB Steven Spielberg) wyświetla ekrany i omawia ich własne prace, jak również dziesiątki produkcji, które najbardziej wpłynęły na ich wizję kinową.

"Parada Bożego Narodzenia na Neapolu" odbędzie się od 1946 r. i przechodzi przez kanały w Neapolu i okolicach zatoki Alamitos obok wybrzeża Belmont. "Parade of a Thousand Lights" znajduje się w dzielnicy Wsi Shoreline (w pobliżu centrum Long Beach i królowej RMS Queen Mary). W pobliżu portu Los Angeles/San Pedro znajduje się również parada łodzi świątecznych, a w okolicy portu Huntington Harbour znajduje się kolejna w okolicy Huntington Beach.

Parada i festiwal Long Beach Lesbian and Gay Pride odbywają się w maju lub czerwcu od 1984 r. Jest to drugie co do wielkości wydarzenie w Long Beach, które przyciąga ponad 125.000 uczestników podczas dwudniowej uroczystości. To trzecia co do wielkości parada Gay Pride w Stanach Zjednoczonych.

Festiwal Morza Long Beach odbędzie się w miesiącach letnich (od czerwca do sierpnia). Występują w nim wydarzenia skupione na oceanie i plaży. Wydarzenia te obejmują siatkówkę plażową, filmy na plaży oraz festiwal tiki.

Miejsca zainteresowania

RMS Queen Mary w Long Beach Harbor

RMS Queen Mary jest 1936 Art Deco morski liner na stałe zadokowany w Long Beach. Ponad 200 stóp (61 m) dłużej niż RMS Titanic, były Cunard Liner słynie z najszybszego na świecie od 1936 do 1952 roku, z jego wyjątkowego projektu deco artystycznego i jego wykorzystania podczas II wojny światowej jako transportu wojennego. Został zakupiony przez City of Long Beach w 1967 r. na konwersję do hotelu i muzeum morskiego.

Akwarium non-profit Pacyfiku znajduje się na 5-akrowym (20 tys. m) miejscu w porcie Rainbow w Long Beach, nad wodą z Centrum Konwencji Long Beach, Wioski Shoreline oraz hotelu i atrakcji Queen Mary.

Departament Parków, Rekreacji i Morskich Long Beach otrzymał nagrodę Gold Medal od National Rekreation and Park Association w latach 2002, 2003 i 2004, uznając "wybitne praktyki i programy zarządzania w departamencie". Departament zarządza 92 parkami obejmującymi ponad 3.100 akrów (13 km²) w całym mieście, w tym 815 akrów (3.30 km²) Park Regionalny El Dorado, w którym znajdują się jeziora rybackie, pałac łuczniczy, kemping młodzieżowy, szlaki rowerowe i obszary pikniczne. Departament obsługuje również cztery publiczne baseny pływackie i cztery platformy startowe dla łodzi, aby uzyskać dostęp do Oceanu Spokojnego.

102,5-akrowy (0,4 km) ośrodek El Dorado Natury jest częścią większego parku regionalnego El Dorado. W centrum znajdują się jeziora, strumień i szlaki z łąkami i obszarami zalesionymi.

Gminny basen odlewniczy w Parku rekreacyjnym w East Long Beach to czysta woda o wymiarach 260 na 135 stóp, złoża rybne zbudowane i eksploatowane od 1925 r. przez Long Beach Casting Club jako jeden z dwóch miast południowej Kalifornii obsługiwanych przez koperty odlewnicze (drugi znajduje się w Pasadena). Ostatnio opisany jako pogodny staw "otoczony przez pozornie nieskończoną trawę na tle gór i dłoni", kilka gwiazd filmowych z lat 1940. nauczono latać w stawie, w tym Robert Taylor, Clark Gable, Jimmy Durante i Barbara Stanwyck. W 1932 r. klub rybacki muchy przylegający do stawu rybackiego muchy był wykorzystywany do letnich igrzysk olimpijskich i w czasie II wojny światowej był przetrzymywany przez wojsko.

Long Beach Greenbelt jest częścią starego Pacific Electric right of way, przywróconego przez działaczy społecznych jako rodzime środowisko. Wspiera około 40 gatunków roślin rodzimych w Kalifornii oraz mnóstwo dzikiej przyrody. Jej przyjemna, relaksująca atmosfera zapewnia otwartą przestrzeń dla społeczności, jednocześnie edukując obywateli o tym, jak wyglądała ta ziemia przed industrializacją i urbanizacją.

Rancho Los Alamitos jest 7,5-akrową (30000 m²) historyczną lokalizacją należącą do City of Long Beach i jest w pobliżu kampusu Long Beach w California State University. Na terenie obiektu znajduje się pięć budynków rolniczych, w tym działający sklep kowalski, 4 akrów (16000 m²) ogrodów oraz dom rancza adobe, liczący około 1800 lat. Rancho należy do społeczności bramkowej; odwiedzający muszą przejść przez bramę bezpieczeństwa, aby do niej dotrzeć.

Rancho Los Cerritos jest 4,7-akrową (19000 m²) historyczną lokalizacją należącą do Long Beach w rejonie Bixby Knolls w pobliżu klubu wiejskiego Virginia. Adobe Building pochodzi z lat 1880. Witryna zawiera również kalifornijską bibliotekę badań historii.

Bembridge House, dom królowej Anny Wiktoriańskiej, jest otwarty na wycieczki. Long Beach jest też domem dla najskrytszych domów.

Earl Burns Miller Japan Garden jest na kampusie Uniwersytetu Kalifornijskiego w Long Beach.

Long Beach oferuje śpiewające wycieczki gondolerskie przez kanały Neapolu. Wraz z gondolą jedzie nad jeziorem Merritt, nad rzeką Napa, na plaży Huntington, na plaży Newport, na plaży Redondo i w Wenecji (Las Vegas), Long Beach jest tylko jednym z siedmiu miejsc w zachodnich Stanach Zjednoczonych, gdzie turyści mogą jeździć gondolą.

W przedniej części miasta była kiedyś domem nieistniejącego parku rozrywki. Pierwszy konkurs został otwarty dla firm w czerwcu 1907 r. Nazwano ją Rysunkiem 8 po ukształtowaniu torów i zbudowano na pigułkach, które sięgały nad wodę. W 1914 r. Strefa Reklamowa Pike przeprowadziła kilka ulepszeń, a w maju 1915 r. otwarto nową kolejkę rollową o nazwie Jack Rabbit Racer, która stała się drugim co do wielkości wyścigiem w kraju. Był częścią Silver Spray Pier, który zawierał kilka nowych przejażdżek i koncesji. W połowie lat dwudziestych dokonano kilku rozbudowy tego obszaru, a Jack Rabbit Racer został przebudowany, podnosząc zanurzenia w przejażdżce do większej wysokości i stałości, ale wkrótce został usunięty, aby ustąpić miejsca kolejce kolejowej Cyclone Racer, która otworzyła maj 1930 r. Nowy przystań zbudowano również na piorunach nad oceanem, ale gdy zbudowano falochron, a przystań rozszerzyła się, piaszczysta plaża rozszerzyła się. W końcu cały molo stał nad plażą. Kiedy wyburzono go we wrześniu 1968 roku, Cyclone Racer był jedynym w USA jeziorem rollowym.

Long Beach jest domem dla Rosie's Dog Beach - jedynej legalnej plaży dla psów w hrabstwie Los Angeles. Strefa dla psów obowiązuje od 6 rano do 8 rano każdego dnia. Ten 3-akrowy (12000 m²) obszar położony jest na wybrzeżu Belmont między Roycroft a Avenues Argonne.

Grand Prix Long Beach 2005, na przełomie 10 i Long Beach

Grand Prix Long Beach

Grand Prix Long Beach w kwietniu jest największym wydarzeniem w Long Beach. Zaczęło się w 1975 r. jako wyścig Formuły 5000 na ulicach centrum miasta, i stało się wyścigiem Formuły 1, Grand Prix Stanów Zjednoczonych na Zachodzie, rok następny. W latach 1984-2008 był to wyścig Champ Car, a teraz jest wyścigiem IndyCar. W ten sam weekend, co Grand Prix, organizowany jest również wyścig IMSA SportsCar Championship, wyścig Formuły D i wyścig Pirelli World Challenge.

Long Beach Motorsports Walk of Fame znajduje się na South Pine Avenue przed Centrum Kongresowym Long Beach w pobliżu obwodu Grand Prix Long Beach. Walk of Fame został utworzony w 2006 r. w celu uhonorowania kluczowych współpracowników w sportach motorowych i corocznie nakłania nowych członków w połączeniu z Grand Prix Long Beach. W chodniku umieszcza się 22-calowy (560 mm) brązowy medalion dla każdego nowego pracownika. Medalion obejmuje wydanie samochodu wyścigowego i wymienia najlepsze osiągnięcia w sportach samochodowych.

Maraton Long Beach

Maraton Long Beach jest prowadzony co roku w październiku przez całe miasto Long Beach. Doroczne wydarzenie obejmuje wiele wyścigów, w tym wyścig dla dzieci, wycieczkę rowerową, 5K, maraton w połowie i maraton. Wszystkie wyścigi zaczynają się i kończą wokół obszaru Wsi Shoreline w centrum Long Beach. W 2013 r. udział wzięło 25.000 uczestników i rowerzystów, którzy w sumie wzięli udział w wydarzeniu. Pełen maraton to szybki kurs kwalifikacyjny w Bostonie przechodzący przez piaszczyste plaże, wybrzeże Belmont i kampus Cal State Long Beach.

Baseball

Drużyna baseballowa Long Beach State 49ers grała od 1954 roku. Grają na Blair Field, naprzeciwko liceum Wilson. Nazywają je Dirtbag przez wielu fanów i są oficjalnym przezwiskiem zespołu.

Koszykówka

Long Beach był domem zespołu American Basketball Association Long Beach Chiefs w sezonie 1962/1963. Grali w nowo otwartej Long Beach Arena.

Mała ligowa drużyna American Basketball Association, Long Beach Jam, grała w Piramidzie Walter (w siłowni w kształcie piramidy) na kampusie stanu Long Beach w latach 2003-2005.

Południowa Kalifornia Summer Pro League jest prezentacją dla obecnych i przyszłych koszykarzy NBA, w tym najnowszego wyboru, graczy NBA pracujących nad swoimi umiejętnościami i kondycją oraz międzynarodowych profesjonalistów, którzy mają nadzieję zostać graczami NBA. Liga gra w Pyramid-on Long Beach State Campus w lipcu.

Stadion Marine Long Beach stworzony do organizowania wiosłowania na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932

Żeglarstwo

Od momentu powstania w sierpniu 1964 r. Puchar Kongresu przekształcił się w jedno z największych międzynarodowych imprez żeglarskich. Teraz, w kwietniu, jest to jedyna regata meczu 1 klasy, która odbyła się w Stanach Zjednoczonych. Format wyścigu jest taki sam, jak Puchar Ameryki, a wielu zwycięzców Pucharu Kongresu wygrało też Puchar Ameryki.

Centrum Żeglarstwa i Akwatyki Leeway na zatoce Alamitos w Belmont Shore jest programem żaglowym dla młodzieży założonym w 1929 r.

Narciarstwo wodne

W lipcu odbywa się coroczny wyścig narciarski Catalina, który rozpoczyna się od Long Beach Harbour i przechodzi na wyspę Catalina i wraca do obwodu o długości 100 km (62 m). Wyścig ten odbywa się corocznie od 1948 r. i obejmuje narciarzy z maksymalnie siedemdziesięciu zespołów z całego świata.

Surfowanie

Chociaż podobno kalifornijska scena surfingowa rozpoczęła się w Long Beach, kiedy w 1911 r. dwóch surferów wróciło z Hawajów, a w 1938 r. miasto było gospodarzem pierwszych mistrzostw National Surfing and Paddleboard Championships, surfing w Long Beach jest obecnie rzadki z powodu 2,2-milowej (3,5 km) wody przełomowej zbudowanej w 1949 r. w celu ochrony Floty Pacyfiku. Łamanie zmniejsza "potężne fale, by po miejskich plażach leżeć jak jezioro". Flota wyjechała w latach 1990., a teraz niektórzy mieszkańcy domagają się jej obniżenia lub wyeliminowania, a miasto zleciło przeprowadzenie badania za 100 000 dolarów.

Rugby union

Drużyna rugby w Belmont Shore gra w amerykańskiej Super League. Byli w siedmiu finałach ligowych i trzykrotnie byli mistrzami.

Sporty szkolne

Maskotka drużyny Long Beach State to 49ers. Szkoła brała udział w krajowych mistrzostwach w piłce siatkowej kobiet (5), w piłce siatkowej mężczyzn (1), torze i boisku (1), w tenisie męskim (1); Rejon II), pływanie (1) Wydział II), badminton kobiet (2) i hokej na trawie kobiet (1). Szkoła regularnie pojawiała się również w turniejach NCAA w koszykówce mężczyzn, w softballu mężczyzn, w koszykówce mężczyzn, w koszykówce kobiet, w golfie mężczyzn, w tenisie kobiecym, w męskiej piłeczce wodnej i w pigułce wodnej kobiet. Ich zespół cheer był mistrzami narodowymi w 2003, 2004 i 2006 roku. Zespół hokeja na rolkach D1 był 2011 mistrzami narodowymi po pokonaniu Uniwersytetu Lindenwood.

Drużyna sportowa na poziomie studiów w mieście to Long Beach City College. Szkoła ukazała się w krajowych mistrzostwach w gimnastyce mężczyzn (6), w piłce nożnej (5), w piłce nożnej kobiet (3) oraz w tenisie pojedynczym i podwójnym mężczyzn (1 sztuk). Miały również mistrzostwa stanowe w wielu sportach, w tym w 2006-7 mistrzostwach w męskiej i kobiecej piłce wodnej.

Łucznictwo

Pole łucznicze w Parku Regionalnym El Dorado było miejscem konkursu łucznictwa w Los Angeles w 1984 r.

CSU Long Beach ma jeden z niewielu pozostałych zespołów łucznictwa uniwersyteckiego w Kalifornii.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2028

W czasie olimpiady w Long Beach w 2028 r. odbędzie się wiele sportów, w tym jazda na rowerze BMX, piłka wodna, triathlon, pływanie na otwartej wodzie, żeglarstwo i piłka ręczna.

Gmina

Long Beach jest miastem czarterowym w Kalifornii i jest zarządzane przez dziewięciu członków Rady Miasta, wybranych przez okręg, oraz burmistrza, który jest wybierany na dużą skalę od czasu przyjęcia inicjatywy w całym mieście w 1988 r. Prokurator Miasta, audytor miasta i prokurator miejski są również wybranymi stanowiskami. Miasto jest wspierane przez budżet w wysokości 2,3 miliarda dolarów i zatrudnia ponad 5 500 pracowników. Long Beach został po raz pierwszy założony w 1888 r. z 59 budynkami i nową szkołą. Dziewięć lat później niezadowolenie z zakazu i wysokich podatków doprowadziło do nieudanej i krótkotrwałej dekorporacji. Przed końcem 1897 r. obywatele głosowali za przywróceniem działalności, a data założenia na 1897 r. znajduje się na pieczęci miejskiej.

Sąsiedztwo Belmont Heights

Long Beach jest miastem, które świadczy prawie wszystkie usługi komunalne, w przeciwieństwie do miasta kontraktowego. Ratusz miejski świadczy pełen wachlarz tradycyjnych usług komunalnych za pośrednictwem różnych departamentów, które tworzą jego pracowników służby cywilnej. Oprócz własnych służb policyjnych i straży pożarnej, Long Beach zapewnia:

• Gminne zaopatrzenie w wodę i kanalizacja przez Zakład Wody Long Beach, który posiada oczyszczalnię w obrębie miasta
• Departament Gazu i Ropy, który zarządza usługami i infrastrukturą w zakresie gazu ziemnego dla odbiorców indywidualnych, a także kontrolą surowych źródeł wydobycia ropy naftowej
• Usługi zdrowotne za pośrednictwem Departamentu Zdrowia i Usług Ludzkich Long Beach, który zajmuje się zarówno ochroną zdrowia środowiska (np. restauracją/inspekcją żywności), jak i publicznymi usługami zdrowotnymi. To jeden z trzech departamentów zdrowia w Kalifornii (pozostałe dwa to Pasadena i Berkeley)
• Usługi sanitarne i recykling za pośrednictwem Biura Usług Środowiskowych w Departamencie Robót Publicznych
• Usługa kontroli zwierząt, która oprócz obsługi Long Beach służy pobliskim miastom, w tym Signal Hill i Seal Beach
• Audytor miasta
• Prokurator miejski

Long Beach przeprowadził wybory do Rady Miasta w kwietniu (pierwsze) i czerwcu (druga tura) do wyborów w 2018 roku. Począwszy od wyborów w 2020 r., w marcu odbędą się wybory pierwotne, a w listopadzie odbędą się II tury wyborów.

Głównym wyjątkiem w odniesieniu do pełnego zakresu usług komunalnych jest energia elektryczna dostarczana przez Południową Kalifornię Edison.

Reprezentacja federalna i stanowa

W Kalifornijskim Senacie Stanowym Long Beach dzieli się między 33. okręg senacki reprezentowany przez Demokratę Lenę Gonzalez, 34. okręg senacki reprezentowany przez Demokrata Toma Umberga, a 35. okręg senacki reprezentowany przez Demokrata Stevena Bradforda. W Zgromadzeniu Państwowym Kalifornii dzieli się ją na 63. dystrykt Zgromadzenia, reprezentowany przez Demokrata Anthony'ego Rendona, 64. dystrykt Zgromadzenia, reprezentowany przez Demokrata Mike'a Gipsona, oraz 70. dystrykt Zgromadzenia, reprezentowany przez Demokrata Patricka O'Donnella.

W Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Long Beach dzieli się na 44. dystrykt kongresowy Kalifornii, reprezentowany przez Demokratę Nanette Barragán, i 47. dystrykt kongresowy Kalifornii, reprezentowany przez demokrata Alana Lowenthala.

Departament Policji

Departament Policji Long Beach zapewnia egzekwowanie prawa dla miasta Long Beach.

Ograniczenia dotyczące zarejestrowanych przestępców seksualnych

W dniu 18 marca 2008 r. Long Beach stał się pierwszym miastem w Kalifornii, które znacznie ograniczyło prawa pobytu i odwiedzin zarejestrowanych przestępców seksualnych w Kalifornii. Wywołane miejscowym protestem o mieszkaniu w wielu apartamentach, w którym kilkakrotnie przetrzymywano zarejestrowanych przestępców seksualnych, i napędzane przez lokalnych nadawców radiowych Johna Kobylta i Kena Chiampou z KFI John i Ken show, członkowie rady miejskiej głosowali 7-0 za uchwaleniem 18 rozporządzeń, z których najbardziej restrykcyjne zakazuje pobytu wszystkich zarejestrowanych przestępców seksualnych, niezależnie od tego, czy są oni na warunkowym, 2,000 stopy (610 m) każdego ośrodka opieki nad dziećmi, szkoły publicznej lub prywatnej lub parku. Mapy Google wskazują, że całkowity obszar wykluczenia obejmuje ponad 96% obszaru Long Beach, który jest przeznaczony do użytku domowego. Zarejestrowani przestępcy seksualni mający miejsce zamieszkania w strefie wykluczenia otrzymali do września 2008 r. pozwolenie na opuszczenie strefy zamkniętej. Gdy to nastąpi, żaden przestępca seksualny nie będzie mógł legalnie żyć w przeważającej większości Long Beach. Podczas gdy kilka innych rozporządzeń ogranicza liczbę zarejestrowanych przestępców seksualnych, którzy mogą zamieszkiwać w kompleksie mieszkalnym, nie ma kompleksu mieszkalnego w granicach miast, które znajdują się poza strefą wykluczenia. Ponadto rozporządzenia zabraniają wszystkim zarejestrowanym przestępcom seksualnym korzystania z parku, plaży lub obiektu, który zajmuje się dziećmi, takich jak parki rozrywki i restauracje z placami zabaw dla dzieci, a nawet podróżowania w odległości 500 stóp (150 m) od takich miejsc.

Straż pożarna

Departament Pożarni Long Beach (LBFD), klasa 1 ISO, zapewnia ochronę przeciwpożarową i służby ratownicze dla miasta Long Beach. Straż Pożarna Long Beach działa na 23 Stacjach Ognia w całym mieście.

Oprócz obsługi 55 mil kwadratowych (140 km²) z ponad 500.000 mieszkańców, Wydział Bezpieczeństwa Morskiego departamentu patroluje drogi wodne i obszary frontowe plaży.

Wydział Bezpieczeństwa Morskiego

Dział Bezpieczeństwa Morskiego jest odpowiedzialny za eksploatację i zarządzanie rejonem bezpieczeństwa morskiego i ratownictwa morskiego, jak również za bezpieczne i zgodne z prawem użytkowanie 9 mil (14 km) plaż, 5,300 akrów (2,100 ha) własności oceanfront, dróg wodnych i marin. Dotyczy to portu Long Beach i zatoki Alamitos. 9 stanowisk w dziale, a w okresie letnim dodatkowe 41 stanowisk. Ponadto dywizja dysponuje 6 łodziami ratunkowymi, 7 patrolami plażowymi i jednostką ratunkową do nurkowania. W 2012 r. ratownicy i inni członkowie wydziału bezpieczeństwa morskiego odpowiedzieli na 17.867 zaproszeń do składania wniosków.

Hrabstwo

• Los Angeles Superior Court, obejmujący wszystkie okręgi Los Angeles, prowadzi sądy gubernatora George Deukmejian w centrum Long Beach. To jedna z 50 sądów w hrabstwie.
• Departament usług zdrowotnych w hrabstwie Los Angeles prowadzi Centrum Zdrowia Torrance w Harbor Gateway w Los Angeles, niedaleko Torrance i służy Long Beach.

Stan i federacja

US Post Office Long Beach Main

• Glenn M. Anderson Long Beach Federal Building w centrum Long Beach w 501 West Ocean Blvd., mieści biura NOAA i innych agencji federalnych, chociaż NOAA planuje przesunąć kierownictwo biura ds. rybołówstwa na północny zachód Pacyfiku i zmniejszyć to biuro poprzez atrukcję.
• Poczta Główna Long Beach w US Postal Service służy jako główny zakład pocztowy w Long Beach.
• W 1943 r. powstała i zamknięta w 1997 r. stocznia Long Beach Naval Shipyard, zatrudniająca w 1945 r. ponad 16 000 osób.

Szkoły podstawowe i średnie

Szkoły publiczne

Long Beach Unified School District służy większości miasta Long Beach.

Inne dzielnice szkoły obsługujące odcinki Long Beach obejmują:

• ABC Unified School District
• Paramount Unified School District
• Los Angeles Unified School District (LAUSD)

Szkoły prywatne

Uczelnie i uniwersytety

Piramida Walter na Uniwersytecie Stanowym w Kalifornii, Long Beach

Long Beach, Kalifornia ma dwie instytucje publiczne zajmujące się szkolnictwem wyższym: California State University, Long Beach i Long Beach City College.

Założony w 1949 r., California State University, Long Beach to kompleksowy uniwersytet publiczny w dzielnicy Los Altos, wypełnionej drzewem. Long Beach State znajduje się trzy mile od Oceanu Spokojnego i jest znany z zasobów sztuki, takich jak Carpenter Performing Arts Center.

Long Beach City College to kolegium społeczne założone w 1927 roku. LBCC składa się z dwóch oddzielnych kampusów; kampus sztuk wyzwolonych znajduje się na obszarze zamieszkałym w miejscowości Lakewood Village, podczas gdy kampus Wybrzeża Pacyfiku jest w sąsiedztwie wschodniego wybrzeża.

Ponadto Pacific Coast University, prywatna szkoła prawa non-profit, znajduje się w Long Beach.

Porty i fracht

północno-zachodni widok portu i portu w zmierzchu

Począwszy od 2005 r. port Long Beach był drugim najruchliwszym portem morskim w Stanach Zjednoczonych i dziesiątym najruchliwszym portem morskim na świecie, przewożącym około 66 mln ton ładunku o wartości 95 mld USD w 2001 r. Port obsługuje żeglugę między Stanami Zjednoczonymi a Pacyfikiem. Połączone działania portu Long Beach i portu w Los Angeles są najbardziej zajęte w USA.

Transport kolejowy jest zapewniany przez Union Pacific Railway i BNSF Railway, które przewożą około połowę przeładunków z portu. Long Beach wniósł wkład w projekt korytarza Alameda, aby zwiększyć przepustowość linii kolejowych, dróg i autostrad łączących port z węzłem kolejowym Los Angeles. W ramach zakończonego w 2002 r. projektu powstał rów o długości 20 mil (32 km) i głębokości 33 stóp (10 m), który ma wyeliminować przejścia dla 200 klas i kosztować około 2,4 mld USD.

Terminal Long Beach Cruise

Terminal Long Beach Cruise

Obiekt Long Beach Cruise Terminal obsługiwany przez Carnival Corporation jest przez cały rok domem trzech statków wycieczkowych przewożących ponad 600 000 pasażerów rocznie. Pasażerowie są przetwarzani w kopułkowej strukturze, w której znajduje się Gęś Spruce.

Transport publiczny

Usługi autobusowe i autokarowe

Prom "Passport"

Long Beach Transit świadczy lokalne usługi transportu publicznego w Long Beach, Lakewood i Signal Hill. Long Beach Transit regularnie obsługuje 38 tras autobusowych. Większość regularnych połączeń autobusowych rozpoczyna się lub kończy w Long Beach Transit Mall w centrum Long Beach.

Long Beach Transit obsługuje również prom Passport w centrum Long Beach. Bezpłatny prom przewozi pasażerów do Akwarium Pacyfiku, Pine Avenue, Shoreline Village, Long Beach Convention Center, Queen Mary, Catalina Landing, różnych hoteli i innych interesujących punktów. Latem w Long Beach Transit działa AquaLink, 68-metrowa (21 m) katamaran, który przewozi pasażerów między centrum Long Beach Watfront i Alamitos Bay Landing. Ponadto latem zapewnia się 49-osobowy taksówkę wodną zwaną AquaBus. Za 1 dolarów, AquaBus obsługuje sześć różnych miejsc w centrum Long Beach Watfront.

Kilku operatorów tranzytowych oferuje usługi z Long Beach Transit Mall. Torrance Transit oferuje usługi autobusowe do South Bay. Departament Transportu Los Angeles (LADOT) oferuje usługi autobusowe do San Pedro. LA Metro obsługuje inne regionalne linie autobusowe. Orange County Transportation Authority oferuje ograniczone usługi autobusowe do Orange County. Trasa 1, od Long Beach do San Clemente jest najdłuższą trasą autobusową w systemie OCTA. Przejazd autostradą Pacific Coast przez większość trasy trwa 2-2,5 godziny. Amtrak Thruway oferuje promy autobusowe rozpoczynające się w San Pedro, z przystankami w Queen Mary i w centrum Long Beach, które następnie udają się do stacji Union Station w centrum Los Angeles, a kończy w Bakersfield. Greyhound Lines obsługuje stację Long Beach w Long Beach. Autobus FlyAway do LAX rozpoczął obsługę 30 grudnia 2015. Autobusy do LAX odjeżdżają 30 minut po godzinie co godzinę od 5:30 rano. do godz. 9.30

Szyna lekka

Pociąg Metro Blue Line przyjeżdża do stacji Downtown Long Beach (w 2019 r. zmieniono nazwę usługi na linię A, a w lipcu 2013 r. nazwę stacji zmieniono na Transit Mall Station).

Los Angeles County Metropolitan Transportation Authority (LA Metro) obsługuje metro A Line, linię kolejową, która biegnie między Downtown Long Beach Station (znaną jako Transit Mall Station do lipca 2013 r.) a 7-tą Street/Metro Center w centrum Los Angeles. Z 7. stacji centrum Street/Metro pasażerowie mogą korzystać z połączeń do Hollywood, stacji Union Station, Pasadena, East LA, Universal Studios, Chinatown i innych interesujących punktów w sieci kolejowej metra Los Angeles. Z stacji Union Station w centrum L.A. użytkownicy tranzytowi mogą uzyskać dostęp do regionalnego systemu kolei Metrolink, aby uzyskać dostęp do rozległego obszaru miejskiej południowej Kalifornii i połączyć się z ogólnokrajowymi pociągami Amtrak. Linia Metro A oferuje również połączenia z linią Metro E na stacji 7-tej Street/Metro Center i stacji Pico z obsługą do Santa Monica. Ponadto na dworcu Willowbrook pasażerowie mogą przejechać do linii metra C z obsługą do Redondo Beach, Norwalk i LAX poprzez dodatkowe połączenie wahadłowe. Sklepy metra A obsługują również Long Beach na południe od stacji metra Del Amo Blue Line.

Taksówki

Taksówki w Long Beach służą turystyce i branży kongresowej oraz lokalnym usługom, takim jak dla osób starszych i niepełnosprawnych. Żółta Long Beach to jedyna licencjonowana franczyza taksówkowa w mieście, z 199 taksówkami. Long Beach był pierwszym wielkim miastem kraju, które zrelaksowało ograniczenia w zakresie kabin, umożliwiając im oferowanie zmiennych, zdyskontowanych taryf, bezpłatnych kursów i innych promocji cenowych, aby przyciągnąć klientów przy zachowaniu maksymalnych taryf. Wiele innych miast zareagowało na Uber i Lyft, zwiększając regulację tych nowych konkurentów.

Porty lotnicze

Lotnisko Long Beach obsługuje obszary Long Beach, South Bay i północnego Orange County. To centrum West Coast dla JetBlue Airways. Jest to również miejsce głównej fabryki samolotów Boeinga (wcześniej Douglas, następnie McDonnell Douglas), która jest największym pracodawcą niepaństwowym w mieście. Port lotniczy Los Angeles (LAX) jest najbliższym portem lotniczym obsługującym połączenia międzynarodowe. Lotnisko John Wayne w Santa Ana jest kolejną alternatywą dla lotniska. Jednak jego jedynymi usługami międzynarodowymi są Kanada i Meksyk. Inne porty lotnicze obsługujące regularne połączenia to Port lotniczy Bob Hope w Burbank i Międzynarodowy Port Lotniczy Ontario w Ontario.

Autostrady i autostrady

Kilka autostrad biegnie przez Long Beach, łącząc je z większymi obszarami Los Angeles i Orange County. Freeway San Diego (I-405) przecina północne i południowe części miasta i zabiera osoby dojeżdżające na północny zachód lub południowy wschód do Golden State/Santa Ana Freeways (I-5). Freeway San Diego zapewnia również regionalny dostęp do portu lotniczego Long Beach, który znajduje się po północnej stronie autostrady w pobliżu Signal Hill. Autostrada Long Beach (I-710) biegnie na północ-południe na zachodniej granicy miasta, z południowym zaciskiem przylegającym do portu Long Beach na wyspie Terminal Island na przecięciu autostrady Terminal Island (SR 103) i drogą państwową nr 47. Long Beach Freeway to główna trasa spur obsługująca Long Beach z centrum Los Angeles, z północnym zaciskiem w pobliżu centrum Los Angeles w Alhambrze. Wraz z portową autostradą (I-110) na zachód, autostrada Long Beach jest jedną z głównych tras dla ciężarówek przewożących towary z Portów Long Beach i Los Angeles do kolei i centrów dystrybucji w centrum Los Angeles i Imperium Śródlądowego. Południowy koniec autostrady Long Beach dołącza do Long Beach z wyspą Terminal Island przez most Gerald Desmond.

Southeast Long Beach jest obsługiwany przez autostradę rzeki San Gabriel (I-605), która dołącza do autostrady San Diego na granicy Long Beach/Los Alamitos. Autostrada Artesia Freeway (SR 91) biegnie na wschód-zachód w pobliżu północnej granicy Long Beach. Zachodnia część autostrady Garden Grove (SR 22) zapewnia wylot z San Diego i 605 Freeways do 7th Street w południowo-wschodniej Long Beach, aby uzyskać dostęp do szpitala VA, California State University, Long Beach i zatoki Alamitos.

Autostrada Wybrzeża Pacyfiku (SR 1) przebiega drogą od wschodu do południowo-zachodniego wybrzeża przez południową część Long Beach. Jego skrzyżowanie z Lakewood Boulevard (SR 19) i Los Coyotes Diagonal to Los Alamitos Traffic Circle.

Rowery i piesze

W mieście Long Beach znajduje się pięć głównych tras rowerowych klasy 1 (oddzielne ścieżki rowerowe) w granicach miasta, obejmujących ponad 60 mil (97 km). Miasto posiada również wiele ścieżek klasy 2 (malowanych na jezdni) i klasy 3 (łączących trasy rowerowe przy wspólnym użytkowaniu dróg z samochodami).

W badaniu Walk Score z 2019 r. oceniono Long Beach jako dziesiątą z ponad 100 miast na całym świecie.

3,1-milowy (5,0 km) Brzegowy Bikepath, biegnący wzdłuż oceanu, od Wioski Shoreline do Brzegu Belmont. Południowy koniec szlaku rowerowego rzeki L.A. znajduje się na południowo-zachodniej Long Beach między centrum miasta a portem. Południowy koniec ścieżki rowerowej rzeki San Gabriel znajduje się na wschód od Long Beach w Seal Beach, a szlak biegnie na północ przez okolicę El Dorado Park we wschodniej Long Beach i w pobliżu Parku Regionalnego El Dorado.

Projekt zielonego pasa miasta w Belmont Shore (rzodkiewki, pudełka na rowery) otrzymał nagrodę od Instytutu Inżynierów Transportu za najlepszy innowacyjny projekt roku (2010). W celu zapewnienia zrównoważonych alternatyw transportowych dla społeczności, jak również bezpiecznej trasy do kilku szkół sąsiedzkich, miasto Long Beach instaluje również "bulwar rowerowy" na Vista Street, rozciągający się od Temple Avenue do Nieto Avenue.

Charakterystyka modalna

Według amerykańskiego badania z 2016 r. 73,6 procent pracujących mieszkańców Long Beach dojeżdżało samochodem samemu, 10,2 procent zjeżdżało na kartach, 6,2 procent zużyło transportu publicznego i 3,4 procent chodziło. Około 2 procent dojeżdża do pracy wszystkimi innymi środkami transportu, w tym taksówką, rowerami i motocyklami. Około 4.6 pracowało w domu.

W 2015 r. 10,4 procent gospodarstw domowych Long Beach było bez samochodu, co nieznacznie spadło do 10,0 procent w 2016 r. Średnia krajowa wyniosła 8,7% w 2016 r. Long Beach miał średnio 1,69 samochodów na gospodarstwo domowe w 2016 r., podczas gdy średnia krajowa wynosiła 1,8 na gospodarstwo domowe.

Filmy i telewizja

Balboa Amusement Producing Company, znanej również jako Balboa Studios, znajdowała się na ulicy Szóstej i Alamitos Avenue; użyli 11 akrów (45000 m²) na Signal Hill do lokalizacji na zewnątrz. Gwiazdy filmu, które żyły w Long Beach, to Fatty Arbuckle i Theda Bara. Film Kleopatra z 1917 roku, z udziałem Thedy Bara, został nakręcony na Dominguez Slough na zachód od Long Beach, a Mojżesz rozstał Morze Czerwone dla Cecil B. Wersja DeMille z 1923 r. The Ten Commandments na płaskim wybrzeżu Seal Beach, na południowy wschód od Long Beach. Long Beach był słynnym miejscem nagrań z gazet Paramount o trzęsieniu ziemi w Long Beach w 1933 r., wyjętych z W.C. Fields 1933 featurette International House był prawdopodobnie pierwszym trzęsieniem ziemi, które zostało uchwycone w akcji filmowej.

Ze względu na bliskość studia w LA i różnorodność lokalizacji, obecnie Long Beach jest regularnie wykorzystywany do filmów, programów telewizyjnych i reklam. Miasto zapełniło się w poszukiwaniu miejsc w całym kraju i na całym świecie. Jedną z zalet Long Beach jest to, że przemysł filmowy i wideo wykorzystuje strefę rozciągającą się 30 mil (48 km) od Beverly Blvd. i La Cienega Blvd. na obszarze West Hollywood. Strzelanie w tej strefie jest tańsze, więc Long Beach i inne miasta południowej zatoki często stoją na obszarach hrabstwa Orange (np. The O.C. Telewizja), ponieważ prawie wszystkie Orange County jest poza strefą.

Jednym z najsłynniejszych miejsc filmu Long Beach jest dom Ferrisa Buellera w dzień wolny Ferris Bueller. Chociaż film został nakręcony na przedmieściach North Shore w Chicago, prawdziwy dom jest w 4160 Country Club Dr

Liceum Politechniki Długiej Plaży grało gospodarzem wielu filmów, prezentując swoje tereny na wolnym powietrzu w filmach takich jak Coach Carter. Robert A. Millikan High School pożyczył również swoje sale lekcyjne i korytarze do filmów takich jak American Pie, między innymi. Juan Rodriguez Cabrillo High School jest bardzo popularnym miejscem do kręcenia filmów, z 2-4 filmami kręconymi rocznie, i jest wykorzystywany do kręcenia komediowo-dramatycznej komedii 20 wieku Fox, Glee. W kilku filmach i programach telewizyjnych, w tym w Sunset Park, American Wedding, Coach Carter i Joan of Arcadia, Gimnazjum Pamięci Jacka Erriona, znalazło się również miejsce w Gimnazjum im. Long Beach Woodrow Wilson High School strzelał do Alvina i Chipmunków: Squeakquel i został wykorzystany do celów reklamowych dla Nike i Adidas, szczególnie w przypadku gwiazdy koszykówki Los Angeles Sparks Candace Parker. Film Freedom Writers, choć nie został tam nakręcony, był oparty na liceum Long Beach Woodrow Wilson.

Inne lokalizacje w Long Beach były również często wykorzystywane. W odcinku The Lone Wolf, "The Long Beach Story" znajduje się hotel Wilton. Shoreline Drive wizualnie przybliża autostradę, ale jest to droga miejska i akceptuje się pozwolenia na jej zamknięcie dla kręcenia filmów i filmów - stała się ona częstą stacją kinową i telewizyjną. Wiele pościgów samochodowych i scen wypadowych zostało zastrzelonych na odcinkach drogi w pobliżu portu Long Beach i wzdłuż miejskiej trasy Shoreline Drive. Wśród nich jest film z 1963 roku To jest Mad, Mad, Mad World i liczne odcinki serialu telewizyjnego z lat 1970. CHiPs (oraz film z roku 2017 CHiPs). Okolica Long Beach w centrum miasta stała w różnych obszarach miejskich w różnych filmach. Wiele scen z filmu Zginęło w 60 sekund i Speed zostało zastrzelonych w Long Beach. Transformatory: Zemsta upadłych została również zastrzelona w Long Beach, tak jak Dom Drugiej Wielkiej Mommy. CSI: Miami, Dexter i Jane Virgin, choć są ustawione w Miami na Florydzie, regularnie są zastrzelone w Long Beach. Wiele wytrwałości D: Pick of Destiny został zastrzelony w Long Beach. Chociaż w centrum była scena pościgu, większość z Tenacious D została zastrzelona w barze Alexa o 2913 E. Anaheim St., punk rock/alternatywne miejsce rocka. Większość wirusów zaatakowała Mega Shark Versus Giant Octopus została również zastrzelona przez elektrownię Belmont Veterans Memorial Pier i Alamitos w Long Beach. Teatr tarasowy Long Beach został również wykorzystany do rozmaitych reklam, odcinka Glee, a także filmu "Ostatni bohater akcji". Kilka scen z tej komedii David Spade, Lost & Found, zostało nakręconych wokół obszaru Parku Belmont. Ostatnia scena z tej remake komedii Jima Carreya, zabawa z Dickiem i Jane, jest przedstawiona wzdłuż malowniczej E Long Beach. Ocean Blvd. trasa.

Wiadomości online

Long Beach ma wiele internetowych serwisów informacyjnych, w tym Long Beach Post, Long Beach Local News, The Modern Times of Long Beach i FORTHE.

Drukuj

Dzienną gazetą Long Beach jest Long Beach Press-Telegram, który jest rozpowszechniany w większości obszarów Gateway Cities i South Bay w południowo-zachodniej hrabstwie Los Angeles. Press-Telegram jest własnością Digital First Media i jest częścią Los Angeles Newspaper Group, która ma kilka gazet w południowej Kalifornii, które dzielą się zasobami i reporterami.

30 września 1933 r. Press-Telegram opublikował artykuł, który David Dayen nazwał "Jednym z bardziej wpływowych listów do redaktora w historii USA": Pismo Francisa Townsenda przedstawiające plan miasta, propozycję, która wywołała kampanię narodową, która wpłynęła na ustanowienie systemu zabezpieczenia społecznego administracji Roosevelta.

California State University, Long Beach ma również gazetę studencką publikowaną cztery razy w tygodniu podczas semestrów jesiennych i wiosennych, Daily 49.

Long Beach dostaje również rozkład dziennych gazet Los Angeles Times i La Opinión, a także tygodnik Los Angeles Sentinel.

Gazety The Grunion Gazette, The Downtown Gazette, i The Uptown Gazette są darmowymi tygodnikami, które skupiają się na różnych częściach miasta. Gazety zostały sprzedane MediaNews (teraz Digital First Media), właścicielowi Press-Telegram, w 2004 roku.

Palacio Magazine (dawniej Palacio de Long Beach) to bezpłatny, kwartalny, dwujęzyczny magazyn, który publikuje historie skupiające się na społeczności, edukacji, sztuce, zdrowiu i zdrowiu obok siebie w języku angielskim i hiszpańskim.

Chociaż nie ma siedziby w Long Beach, alternatywne weekendy OC Weekly i LA Weekly są szeroko rozpowszechnione w Long Beach. Począwszy od 2007 roku, Long Beach był obsługiwany przez swój własny "The District Weekly", alternatywny tygodnik, który obejmował wiadomości, sztuki, restauracje i lokalną scenę muzyczną. W marcu 2010 r. powiatowy tygodniowo zaprzestał publikacji, powołując się na brak wsparcia dla reklamodawców.

W 2013 r. Freedom Communications, właściciel Orange County Register, uruchomił pięciodniową gazetę, Long Beach Register, mającą na celu konkurowanie z Press-Telegram. We wrześniu 2014 r. Long Beach Register został skrócony tylko do niedziel i rozpowszechniony jako wpis do rejestru okręgów Orange. W sierpniu tego samego roku, zaledwie szesnaście miesięcy po tym, jak ogłoszono otwarcie, Freedom Communications ogłosił, że zaprzestanie publikacji Long Beach Register całkowicie, powołując się na brak zainteresowania czytelników i reklamodawców.

Radio

Long Beach jest częścią rynku radiowego i telewizyjnego w Los Angeles DMA. Mimo że kilka stacji radiowych przez lata miało studia w Long Beach, w tym 1980s muzyki alternatywnej, a później hardrowej stacji KNAC, jedynymi pozostałymi stacjami radiowymi w Long Beach jest stacja jazz i blues KJZ w kampusie Cal State Long Beach oraz chrześcijański nadawca KFRN. Najnowszą stacją radiową, która ułaskawi drogi lotnicze Long Beach jest publiczna stacja radiowa KLBP, 99.1, stacja o niskiej mocy, która rozpoczęła nadawanie w grudniu 2018 r.

Od czerwca 2016 r. siostrzane miasta Long Beach to: